Definicję centralnego zamawiającego zawiera art. 44 ust. 1 Prawa zamówień publicznych. Zgodnie z tym przepisem centralnym zamawiającym jest zamawiający, który prowadzi stałą działalność w zakresie:
- nabywania produktów lub usług z przeznaczeniem ich odsprzedaży zamawiającym lub
- udzielania zamówień lub zawierania umów ramowych na roboty budowlane, dostawy lub usługi, na rzecz zamawiających.
Jednocześnie ust. 3 tego artykułu uprawnia zamawiających, czyli jednostki, do nabywania bez zastosowania ustawy Prawo zamówień publicznych, robót budowlanych, dostaw lub usług na podstawie umowy ramowej zawartej przez tego centralnego zamawiającego.
Ważną zaletą opisanego modelu jest fakt, że jednostki w odróżnieniu od zamówień wspólnych, wcześniej nie muszą zobowiązywać się do nabycia określonej liczby licencji. Centralny zamawiający zbiera spodziewane ilości zamówień od jednostek i na tej podstawie szacuje wartość umowy ramowej. Daje to jednostkom dużo większą elastyczność i swobodę, gdyż przygotowanie i przeprowadzenie postępowania na zawarcie umowy ramowej trwa wiele miesięcy, a w tym czasie ich potrzeby mogą się zmienić. Z umowy ramowej mogą skorzystać także jednostki, które wcześniej nie deklarowały zapotrzebowania. Kluczową zaletą jest także to, że zakupy w ramach umów ramowych mogą przeprowadzać również jednostki samorządu terytorialnego.
W przyszłości ważną korzyścią z zamówień centralnych może być także standaryzacja zarówno wymagań technicznych dotyczących niektórych usług chmurowych, szczególnie z obszaru usług IaaS (Infrastructure as a Service), takich jak: przestrzenie dyskowe, maszyny wirtualne, backup, firewall i inne, jak i wymagań kontraktowych względem dostawców takich usług. Niebagatelne znaczenie ma także kwestia jednolitego podejścia do badania jakości cyberbezpieczeństwa świadczonych usług IT.